Εις την βιβλιοθήκην Τζεζαρίνη της Ρώμης φυλάσσεται η κατωτέρω επιστολήν πρό Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τιβέριον, σταλείσασα υπό Πουβλίου Λεντούλου, Κυβερνήτου της Ιουδαίας πρό του Ποντίου Πιλάτου.
«Ήκουσα, ω Καίσαρ, ότι επιθημείς να μάθεις ότι σοι γράφω νυν περί ανθρώπου τινός λίαν ενάρετου καλουμένου Ιησού Χριστού, όν ο λαός θεωρεί Προφήτην, και οι μαθηταί αυτού Θεόν, λέγοντες ότι είναι υιός του Θεού, πλάστου των ουρανών και της γης και παντός ότι εν αυτή ευρίσκεται.
Καί υπάρχει τη αληθεία, ω Καίσαρ.
Ακούονται καθ' ημέραν θαυμάσια πράγματα περί του Χριστού αυτού.
Ανεγείρε νεκρούς και ιατρεύει ασθενείς δια μιας μόνης λέξεως.
Είναι ανήρ μετρίου αναστήματος, καλός την όψιν, και μεγαλοπρέπεια περιβεβλημένος, ιδίως κατά τό πρόσωπον, ώστε όσοι τον ατενίζουν αναγκάζονται να τον αγαπούν και να τον φοβούνται.
Έχει την κόμην χρώματος καρύου ωρίμου, εξεκνουμένην μέχρι των ώτων του εκείθεν δε μέχρι των ωμοπλατών Του, καταντά γαιόχρους αλλά μάλλον στιλπνή, διχάζεται κατά το σύστημα των Ναζαρηνών.
Το μέτωπόν Του είναι λείον και γαλήνιον.
Το πρόσωπόν Του είναι πυκνόν και του αυτού χρώματος της κόμης, δεν είναι δε μακρόν, αλλά διχάζεται εις τό μέσον.
Το πρόσωπόν Του είναι πυκνόν και του αυτού χρώματος της κόμης, δεν είναι δε μακρόν, αλλά διχάζεται εις τό μέσον.
Το βλέμμα Του είναι σοβαρόν και εμποιούν φόβον, έχει δε δύναμην ακτίνος ηλιακής.
Ουδείς δύναται να τον παρατηρήσει ατενώς.
Όταν επιτιμά φοβίζει. Όταν δε πράττει τούτον κλαίει.
Είναι αξιαγάπητος και χαρίεις.
Μετά σοβαρότητος λέγουσιν ότι ουδέποτε ώφθη γελών αλλά πλειστάκις κλαίων.
Έχει ωραίας χείρας και τούς βραχίονας. Εν τη συνομιλία ευαρεστεί πάντας. Δυσκόλως όμως φαίνεται.
Όταν δε φανή που, είναι μετριόφρων και έχει τό ωραιότερον παράστημα του κόσμου. Είναι ωραίος ως η μητέρα Του, ήτις εστίν η ωραιότερα γυνή ήτις ποτέ εθεάθη εις τά μέρη ταύτα.
Εάν όμως η σή μεγαλειότης, ω Καίσαρ, ποθή να ιδή αυτόν, ως μοί έγραφες άλλοτε επληροφόρησαν με διότι θα σοί τον στείλω πάραυτα. Πάντως εν Ιερουσαλήμ θαυμάζουσι την σοφίαν του καίτοι ουδέποτε εσπούδασε τι και όμως είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.
Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν.
Πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσι. Αλλ' ότε ευρίσκονται πρό αυτού τρέμουσι και θαυμάζουσι αυτόν.
Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ως αυτός ανεφάνη εις τα μέρη αυτά.
Τη αληθεία, ως μοί λεγωσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εκηρύχθη διδασκαλία, ως η δική του. Ουδέποτε εδόθησαν συμβουλαί όμοιαι των ιδικών Του.
Πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλιν μοί λέγουσιν ότι είναι εχθρός της σης μεγαλειότητος , ω Καίσαρ.
Πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλιν μοί λέγουσιν ότι είναι εχθρός της σης μεγαλειότητος , ω Καίσαρ.
Πολλαχώς με παρενοχλούν οι μοχθηροί αυτοί άνθρωποι.
Λέγεται ότι αυτός ουδέποτε εδυσηρέστησε τινά, αλλά ότι μάλλον εποίησε τό αγαθόν. Όλοι όσοι εγνώρισαν αυτόν λέγουσιν ότι ευηρεστήθησαν παρ αυτού.
Όμως εις την σήν μεγαλειότητα, ω Καίσαρ, εις την πρός σε υπακοήν, είμαι πρόθυμος ότι διατάξεις θέλει εκτελεσθή.
Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτιώνος 7. Σελήνη 11
Της σης μεγαλειότητος πιστότατος και ευπειθέστατος
ΠΟΥΒΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ
Ζωγραφιές με τον Ιησού που θυμίζουν την περιγραφή της επιστολής βρίσκονται στα έργα του Νικηφόρου, του Άγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού, στο μοναστήρι της Αγ. Αικατερίνης στο Σινά και στο Βιβλίο των Ζωγράφων στο Άγ. Όρος.
Η εικόνα του Χριστού Παντοκράτορα αποτελεί την αρχαιότερη απεικόνιση του Θεανθρώπου στον τύπο αυτό και ίσως είναι από εκείνες που διαμοιράσθηκαν σε όλη την αυτοκρατορία μετά την απόφαση της έκτης Οικουμενικής Συνόδου που όριζε να μην εικονίζεται πλέον ο Χριστός ως Αμνός αλλά κατά τον ανθρώπινο χαρακτήρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου