Την ώρα που οι ηγέτες του πλανήτη συγκεντρώνονται στην Ρώμη για την Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την Ασφάλεια των Τροφίμων (World Summit on Food Security) και θα συζητήσουν γύρω από πλουσιοπάροχα τραπέζια, για τον καθορισμό των διεθνών πολιτικών, οι απλοί άνθρωποι που βιώνουν πραγματικά την έλλειψη τροφής και τον υποσιτισμό θα βρίσκονται έξω από τα πολυτελή κτίρια, διοργανώνοντας το δικό τους Φόρουμ, προσπαθώντας να φτάσουν στα αυτιά των «ειδικών» οι δικές τους προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος.
Στην κίνηση που ονομάστηκε Κυριαρχία των Ανθρώπων πάνω στα Τρόφιμα Τώρα, συμμετέχουν ιθαγενείς από όλο τον κόσμο, οργανώσεις αγροτών και κινήματα πολιτών. Κατά την διάρκεια των εργασιών του φόρουμ θα προβληθούν δύο ταινίες του Εξάντα, το «Πεθαίνοντας στην Αφθονία» και το «Αίμα του Κουάν Κουάν».
Ορισμένα στοιχεία
Σήμερα το 1/6 του πληθυσμού της γης (περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι) υποσιτίζεται, ενώ σύμφωνα με προβλέψεις του FAO (Food and Agriculture Organization), που υπάγεται στον Ο.Η.Ε., το 2009 πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι θα προστεθούν σε αυτόν τον αριθμό. Όλα αυτά τη στιγμή που σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, «μολονότι δισεκατομμύρια δολάρια διεθνούς βοήθειας θεωρητικά χαρακτηρίζονται «αναπτυξιακή επισιτιστική βοήθεια και διατροφική ασφάλεια», λιγότερο από το 2% δαπανάται σε παρεμβάσεις που στοχεύουν στη μείωση του παιδικού υποσιτισμού, που έχει ως αποτέλεσμα η παιδική θνησιμότητα ανά έτος να κυμαίνεται στα 3,5-5 εκατομμύρια».
Σύμφωνα με τη διακήρυξη της «World Summit on Food Security» για τον υποσιτισμό ευθύνεται κυρίως «η εικοσάχρονη έλλειψη επενδύσεων στη γεωργία». Δεν λέει, όμως (όπως περιγράφεται στο «Πεθαίνοντας στην Αφθονία»), πόσο ευθύνονται για την αύξηση των τιμών των τροφίμων οι μεγάλες εταιρίες, όπως η Κάργκιλ και η Μονσάντο, που ελέγχουν αντίστοιχα το 70% του εμπορίου ειδών πρώτης ανάγκης και το 95% των γεννητικά τροποποιημένων σπόρων.
Δεν περιγράφεται, επίσης, στη διακήρυξη αυτή το πως χώρες πλούσιες σε παραγωγή τροφίμων (ρύζι, σιτάρι κλπ), όπως η Ινδία, που εισήγαγε μόλις το 3% τέτοιων προϊόντων αναγκάστηκε, μέσα σε λίγα χρόνια, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου να εισάγει το 47% των διατροφικών της προϊόντων. Δεν αναφέρεται πουθενά πως μεγαλοεπενδυτές τζογάρουν και κερδοσκοπούν με τα τρόφιμα στα Χρηματιστήρια τροφίμων, παίζοντας με τις τιμές. Ούτε το γιατί έχει επιτραπεί, από τις κυβερνήσεις αλλά και από τους παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς, σε μια χούφτα εταιρίες να θεωρούν σήμερα δική τους ιδιοκτησία το 82% των σπόρων που κυκλοφορούν στην αγορά, μην επιτρέποντας στους αγρότες να τους χρησιμοποιούν και τις επόμενες χρονιές.
exandas
